مستند سازی شبکه های کامپیوتری – نام گذاری

نوید داریا آبان ۲۷, ۱۳۹۶آخرین بروزرسانی: آبان ۲۷, ۱۳۹۶

۲ 1,846 زمان تقریبی مطالعه 3 دقیقه

مستند سازی یا Documenting یکی از چالش های مهم طراحی شبکه سازمان ها است. در واقع برعکس ظاهر بسیار ساده آن ، جز وظایفی محسوب می شود که خیلی از فعالان این حوزه از آن فراری هستند. با توجه به این که Documenting صحیح و اصولی زمان Troubleshooting را به مقدار بسیار زیادی کاهش می دهد و همچنین نگه داری از شبکه سازمان را منحصر به شخص خاصی نمی کند ، از باید های ایجاد شبکه های کامپیوتری در سازمان محسوب می گردد.

سری مقاله های پیش رو اصول مستند سازی را بر اساس کاربردی ترین روش های معرفی شده برای مدیران IT ، کارمندان و مدیران سازمان توضیح داده است. علت اینکه توصیه می شود مدیران سازمان نیز با این اصول آشنا باشند ، این است که آن ها باید بدانند که اگر مستندی را از کارمندان یا مدیران درخواست می نمایند ، داکیومنت ارائه شده بایستی دارای چه ویژگی هایی باشد.

نکته مهم : مواردی که در این داکیومنت به استحضار می رسد ، صرفا قبل از پیاده سازی و اجرای شبکه سازمان کاربرد دارد. اگر شبکه سازمان شما از قبل طراحی شده است ، توصیه می شود از این راهنما برای تغییر سیاست های مستند سازی خود استفاده نکنید. در آینده وب سایت تک تیک برای بهبود مستند سازی در سازمان ها یا بخش هایی که پیش از این مستند سازی شده باشند ، راهنمای جداگانه ای ارائه خواهد کرد.

Device Names and Address Planning یا نام گذاری و طراحی آدرس

نام گذاری تقریبا جز اساسی ترین مباحث در زمینه طراحی و Document شبکه های کامپیوتری است. روشی که ما در این بخش معرفی می نماییم ، صرفا یک روش پیشنهادی توسط کمپانی سیسکو است و ممکن است برای همه محیط ها مناسب نباشد. اما به دلیل سادگی و اطلاعات فراوانی که علی رغم مختصر بودن تعداد کاراکتر ها ارائه می نماید بسیار جالب است.

اما قبل از اینکه روش پیشنهادی را توضیح دهیم ، با ویژگی های یک نام گذاری کارآمد آشنا می شویم.

نام گذاری باید طوری باشد که بر اساس قواعدی که تعیین می شود ، نام تمام تجهیزات IT سازمان کاملا یکتا و منحصر به فرد باشند.
نام گذاری بایستی حاوی اطلاعات مهم و مفید دستگاه ها باشد. منظور از اطلاعات مفید مواردی همچون نوع دستگاه ، کاربرد و حتی محل نگه داری است.

در ادامه شما را با یک نمونه نام گذاری صحیح آشنا می کنیم :

فرض کنید شبکه سازمانی را طراحی می نمایید که بخش های مختلف در چند ساختمان مجزا هستند. نام گذاری باید طوری باشد که از بزرگ ترین واحد مکانی به کوچک ترین جز مکانی ختم شود. در نتیجه برای مثال شما می توانید ، ساختمان ها را با استفاده از حروف انگلیسی نام گذاری کنید. مانند ساختمان A ، ساختمان B و الی آخر.

بعد از ساختمان واحد مکانی کوچک تر در بیشتر ساختمان ها طبقه و سپس اتاق است. بنابراین شما می توانید یک عدد سه رقمی در نظر بگیرید. به عنوان نمونه ۲۰۰ به معنای طبقه دوم و ۳۰۰ به معنای طبقه اول ، و ۰۰۰ یعنی طبقه همکف. حال به راحتی این امکان وجود دارد که رقم دهگان به عنوان شماره اتاق و رقم یکان به عنوان شماره کلاینت استفاده شود. اکنون با استفاده از یک علامت خط فاصله کوتاه یا Dash می توانی عدد دیگری را نیز به آن بیافزایید. از آن جایی که دانستن IP Address بسیار مهم است می توانید عدد متناظر با آخرین Octet آدرس آی پی را پس از آن قرار دهید.

در این صورت حتی کارمندان جدیدی که به بخش آی تی اضافه می شوند به راحتی می توانند با خواندن و دانستن Rule های نام گذاری سازمان به مکان هر دستگاه بدون نیاز به پرسیدن پی ببرند. برای مثال اگر کامپیوتری با نام C459-01 کلاینتی است که در ساختمان C ، طبقه چهارم و اتاق شماره ۵ قرار دارد. همچنین در صورتی که در شبکه ۱۹۲.۱۶۸.۱۰.۰ باشد ، آدرس آی پی آن بایستی برابر با ۱۹۲.۱۶۸.۱۰.۱ باشد.

مثال دیگری در تصویر زیر مشاهده می نمایید که در آن شماره طبقه مهم نبوده است و لحاظ نشده است. در این مثال برا نمونه C209-1 کلاینتی است که در ساختمان C اتاق شماره ۲۰۹ و با آدرس آی پی ۱۹۲.۱۶۸.۱۰.۱ قرار دارد.