FC Addressing در Storage Area Networks
در مقاله قبل درباره معماری Fiber Channel صحبت شد. همچنین دانستیم که پورت ها در این معماری به سه دسته Node Ports ، Extender Ports و Fabric Port تقسیم و نام گذاری می گردند. در این آموزش مفاهیم آدرس دهی را جهت پورت ها در FC SAN توضیح خواهیم داد.
WWN ، WWNN و WWPN
هر سخت افزار در معماری FC SAN مانند کارت های FC HBA و FC Switch با یک نام ۶۴ بیتی یکتا شناسایی می شود. به این نام WWN یا World Wide Name به معنای نام جهانی گفته می شود. WWN ممکن است به عنوان WWNN کوتاه شده عبارت World Wide Node Name برای شناسایی Node ها نیز استفاده شود.
همچنین هر پورت بر روی Node های شبکه FC SAN با مقداری به نام WWPN یا World Wide Port Name شناسایی می گردد. بنابراین هر سوئیچ یا HBA دارای یک WWNN و یک تعدادی WWPN برای شناسایی آدرس پورت است.
WWN هر دیوایس یکتا است و بر روی آن دستگاه یا سخت افزار چاپ می شود. همچنین باید بدانید که این مقدار شامل Vendor ID شرکت تولید کننده و Company ID سازمان ارائه دهنده است. ( برای مثال Company ID شرکت HP و Vendor ID کارخانه تولید کننده در کشور چین )
Fiber Channel Port Address
گفتیم که در FC SAN ها جهت مسیریابی نیاز به شناسایی پورت نیز وجود دارد. بنابراین طرح آدرس دهی دیگری نیز به جز موارد گفته شده برای مصارف مسیر یابی وجود دارد : هر پورت FC Switch در محیط فابریک دارای یک شناسه منحصر به فرد Dynamic است. این شناسه شامل ۲۴ بیت می شود که آدرس های Domain ID ، Area ID و Port ID هر کدام در آن ۸ بیت را اشغال نموده اند. به این شناسه Fiber Channel Port Address می گویند و همان طور که ذکر شد به صورت پویا یا Dynamic اختصاص می یابد.
Domain ID همان شناسه سوئیچ FC در فابریک می باشد و ۲۵۶ آدرس مختلف برای آن متصور است. البته از این ۲۵۶ آدرس بعضی از آن ها برای کاربردهای خاص رزرو شده اند و تنها ۲۳۹ آدرس قابل تخصیص است. بنابراین از نظر تئوری امکان وجود ۲۳۹ سوئیچِ FC در فابریک وجود دارد.
Area ID مشخص کننده Port Group های مختلف بر روی FC Switch ها است. مانند Domain ID 256 آدرس برای آن متصور است که همه آن ها قابل استفاده هستند.
و در نهایت هر Port ID نشان دهنده آدرس Port در یک Area مشخص است. بنابریان هر Area می تواند حداکثر ۲۵۶ پورت را شامل شود.
Hard Zonning و Soft Zonning
با استفاده از فرآیند Zonning که ترجمه فارسی آن می تواند “منطقه بندی” باشد ، شبکه ذخیره سازی ما به بخش های مختلف تقسیم می شود. به زبان دیگر ، شبکه ذخیره سازی با در فرآیند Zonning به زیر شبکه های مجازی تقسیم می گردد.
این تقسیم بندی که هدف اصلی آن کنترل دسترسی ها می باشد ، می تواند با استفاده از سخت افزار یا نرم افزار در Fabric صورت پذیرد. در Hard Zonning منطقه بندی به گونه ای صورت می پذیرد که تمام پورت های یک FC-Switch در یک Zone یکتا قرار بگیرند. همچنین دسترسی به آن ها از طریق Zone های دیگر امکان پذیر نخواهد بود.
در Soft Zonning اما تقسیم بندی با استفاده از WWN ها در سرور صورت می پذیرد.
اگر به زبان انگلیسی مسلط هستید ، توصیه می شود این ویدیو را در یوتیوب به عنوان مکمل مشاهده نمایید. همچنین کانال یوتیوب نگارنده در این آدرس فعال است.
در مقاله بعدی از سری آموزش های Storage در وب سایت تک تیک درباره IP SAN که از دیگر پروتکل های SAN است صحبت خواهیم نمود.
